Een TWEELING!

Gisteren hadden we dan EINDELIJK de termijnecho! Met een overvolle blaas kwamen we aan bij de verloskundigenpraktijk die op vijf minuten rijden van ons huis is. Gelukkig werden we gelijk geholpen, anders had ik echt naar het toilet gemoeten! Eerst kregen we een kort intake gesprek en daarna dan eindelijk de echo. Alles zag er goed uit, de kleine was gelijk in beeld en volop in beweging. Een erg emotioneel moment voor ons allebei. Ik bleek – zoals ik zelf al dacht – iets verder te zijn, namelijk 10 weken. Ook werd de kleine opgemeten, netjes 3 cm.

Aangezien mijn man er één is van een tweeling en wij aan mijn kant van de familie drie twee-eiige tweelingen hebben, vroeg ik toch maar voor de zekerheid of het er wel eentje was. Ik bedoel je weet maar nooit… Ik vond namelijk dat ik al best wel een buikje had, maar goed dat kan natuurlijk ook van één baby zijn. De verloskundige zoemde het beeld uit en toen zei zij ‘Nee, je hebt gelijk… het zijn er twee…’. Op het beeld verschenen ze ook allebei, wow wat een ongelooflijk gezicht! We waren er even stil van... Mijn man en ik keken elkaar aan, we straalden allebei, wat ontzettend gaaf. Nummer twee was ook druk aan het bewegen en werd gelijk opgemeten, hij was ook 3 cm lang en ook 10 weken oud.

Na de echo werden we ingelicht over het vervolgtraject. We lopen nu niet meer bij de verloskundige, maar bij de gynaecoloog. Ook bevallen in het kraamhotel zit er niet in, ik ben nu medisch dus wordt het bevallen in het ziekenhuis. Volgende week hebben we de eerste afspraak bij de gynaecoloog, daarna om de drie/vier weken. Het wordt wel pittig, dat realiseren we ons natuurlijk wel, maar we zijn er wel super blij mee.

We hebben daarna gelijk de ouders, broers en (schoon)zussen gebeld, ook zij konden het niet geloven. Vooral de tweelingbroer van mijn man was helemaal door het dolle heen.

Bij ons is het nog allemaal erg onwerkelijk, het moet nog even bezinken. Pfft... een tweeling...!